NUMER 49

Spis treści numeru 49-50
(wiosna/lato 2006)

Na okładce: Teresa Murak. Droga. Most. Wzajemność. Kładka w kształcie litery S nad al. Solidarności. 2006 r.
Fotografia z archiwum artystki.



Wiersze
Mariana Ośniałowskiego, Piotra Mitznera, Anny Żółtowskiej, Beaty Wróblewskiej


O Marianie Ośniałowskim


Rozmowa z Janem Zbigniewem Słojewskim

Bliżej zetknąłem się z nim przy okazji spotkań autorskich na rzeszowszczyźnie, w 59. Jeździliśmy we trzech, to znaczy ja, Brycht i Ośniałowski. Wtedy, w kawiarniach, zauważyłem, że Ośniałowski bardzo dobrze tańczył, np. tango, ale sam. To mnie zastanowiło.


Zdjęcie z dedykacją i faksymile wiersza


Wspomnienia rodzinne

Marian Ośniałowski, czyli Ryś był synem mojej rodzonej ciotki Marii, siostry mojego ojca, tak zwanej Cioci Niuni, z Cichowskich Ośniałowskiej. Ciotka Maria miała trójkę dzieci dużo starszych od nas, a po bardzo długiej przerwie znów dwoje: Rózię i Rysia. Ryś był młodszy ode mnie o dziewięć lat chyba, ja jestem z 1912 roku. Widywaliśmy się bardzo często, a w czasie świąt co roku, bo to była ukochana ciotka. Do Chocimowa (w Świętokrzyskiem, w którym mieszkali Ośniałowscy – red.) bardzo byłyśmy przywiązane, dwór był taki duży i wygodny i w moim wspomnieniu pachnie lipami. Pamiętam dobrze podjazd i aleję – cztery rzędy starych lip prowadzących do dworu. Drzewa te zostały uwiecznione w wierszu Rysia.


Bohdan Pociej – Św. Franciszek Olivera Messiaena

Dzieło to jest owocem niezwykłego spotkania, jakie – w przestrzeni duchowej poezji, teatru i muzyki – musiało się odbyć. Musiało, albowiem ci dwaj byli sobie bliscy: wielki twórca muzyki religijnej XX wieku i wielki święty, odnowiciel życia duchowego w wieku XIII: Olivier Messiaen i święty Franciszek z Asyżu.


Beata Bochińska – Moc Osobowości – zarys biografii Wandy Telakowskiej

Minęło sto lat od urodzin założycielki Instytutu Wzornictwa Przemysłowego i jednocześnie inicjatorki powstania kolekcji Ośrodka Wzornictwa Nowoczesnego w Muzeum Narodowym w Warszawie. Osobowości szczególnej, zdaniem współpracowników i przyjaciół, wykraczającej poza ramy czasów, w jakich przyszło jej żyć.


Anna Manicka – Świat kobiety

Fragment wystąpienia na sesji w stulecie urodzin Wandy Telakowskiej w Muzeum Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów.


Galeria XX-lecia – Wanda Telakowska

Reprodukujemy drzeworyty Wandy Telakowskiej pochodzące ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie i zbiorów prywatnych.


Małgorzata Bojanowska – Słowo o listach

W archiwum korespondencyjnym Stawiska w Muzeum im. Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów zachowały się listy około trzech i pół tysiąca osób. Blok korespondencyjny Wandy Telakowskiej zawierający listy pisane do Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów jest dość pokaźny – liczy bowiem 73 listy, 23 karty pocztowe, 2 telegramy i jedno drukowane zaproszenie z odręcznym dopiskiem.


Ewa Matuszewska – Powiew podhalańskiego powietrza

Wkraczając na zakopiańsko-tatrzański szlak Jarosława Iwaszkiewicza, nieświadom rzeczy wędrowiec ani się nie spodziewa, w jak niezwykłą podróż wyruszyć mu przyszło, na ile pobocznych, choć ważnych odgałęzień szlaku zboczyć będzie musiał, ile postaci wielkich, sławnych, ale też ekscentrycznych czy wręcz szalonych na drodze swej spotka. A jeśli dodać do tego wszystkiego krakowsko-zakopiańskie koneksje jego żony, Anny z Lilpopów, podróż ta nabiera nowych znaczeń.


Małgorzata Wittels – Antoni Jawornicki

Antoni Aleksander Jawornicki – to nazwisko pojawia się w historii Podkowy Leśnej u samych jej początków. Był autorem projektu urbanistycznego miasta-ogrodu, z oryginalnym półkolistym układem ulic w części północnej, z wydzielonym terenem leśnym w centrum miasta, z pasami zieleni wzdłuż torów kolejki i strumieni, z szeroką aleją wiodącą w kierunku lasu. O samym projektancie nie wiemy wiele, bo akurat jego osobą nie zainteresowano się dotąd bliżej. A szkoda, bo z zebranych przez rodzinę dokumentów i wspomnień wyłania się kolejna ciekawa osobowość, jeszcze jeden świetny fachowiec i człowiek o szerokich horyzontach i zainteresowaniach.


Krzysztof Domaradzki – Podkowa Leśna wobec wyzwań urbanizacji

Receptą na poprawę sytuacji rozwijających się miast już pod koniec XIX wieku miały być właśnie miasta-ogrody Ebenezera Howarda. Trzeba jednak pamiętać, że jego koncepcja miasta-ogrodu miała bardziej wymiar ekonomiczny i organizacyjny, niż architektoniczny. Chodziło o to, aby tak zainicjować i zorganizować budowę miasta, aby opłacało się je dalej budować, tworząc zorganizowaną przestrzeń miejską.


Ekolog w NATO – Rozmowa z Anną Kalinowską

Marzenie o podróżach, wyjazd z Polski, w czasach PRL-u, to była przede wszystkim, chęć wyrwania się, wyjścia z klatki i chęć uczestnictwa w normalnym życiu świata. Zaprzeczenie prawdzie, że jesteśmy brutalnie izolowani, a zarazem potrzeba powrotu z podroży do domu, do kraju. Jednym słowem była to potrzeba normalności.


Zofia Broniek – Teresa Murak. Projekt w procesie

Po działaniach Teresy Murak w przestrzeni wielkomiejskiej pozostają ślady w postaci poletek lnu (al. Niepodległości) czy kępy polnych kwiatów (most Poniatowskiego) bo &nash; jak mówi artystka – Sztuka rodzi się w szczelinach rzeczywistości.


Dzieci w kolejce do myślenia – rozmowa z Wiesławą Klatą

Formalnie istniejemy od 13 maja 2004 roku, od 13 grudnia 2004 mamy status Organizacji Pożytku Publicznego. Jedną z naszych form działalności są „spotkania równoległe”, podczas których spotykają się i rodzice i dzieci, każda grupa ze swoim programem, „pracują” nad tym samym tematem, a później się to łączy... Tak powstał Społeczny Ośrodek Inicjatyw Wychowawczych „Nasza Chata”. To jest „wirtualny ośrodek”, nie ma swojego stałego miejsca, jest nazwą programu i strukturą organizacyjną.


Kalina Sobczyńska – Fortece Podola

Dalej na południe leży Kamieniec Podolski – pierwsza warownia siedemnastowiecznej Rzeczypospolitej, nazywana Antemurale christianorum (przedmurzem chrześcijaństwa), twierdzą Korony, basztą chrześcijańską, orlim gniazdem, perłą na kamieniu... O mury fortecy, sięgającej swym początkiem XII wieku, bezskutecznie uderzały raz po raz wojska mołdawskie, tatarskie, kozackie, tureckie. Sława Kamieńca przetrwała znacznie dłużej niż jego znaczenie militarne dzięki Henrykowi Sienkiewizowi, który umieścił w nim akcję ostatniej części Trylogii, a zwłaszcza dzięki temu, że wybrał go na miejsce bohaterskiej śmierci małego rycerza i jego wiernego druha, Ketlinga.


Wspomnienia


Recenzje


Kronika


Noty o autorach




promocja czytelnictwa

oraz przy pomocy gminy Podkowa Leśna.




Sympatyków i Przyjaciół prosimy o wsparcie pisma.
Podajemy numer konta:
Towarzystwo Przyjaciół Miasta–Ogrodu Podkowa Leśna
PBK S.A. O/Pruszków 83 1060 0076 0000 4010 8009 0327
(wpłata na rzecz Magazynu)



Opublikujemy listę darczyńców, którzy pomogli nam przetrwać trudny okres.



indeks  Strona główna