NUMER 67

Spis treści numeru 67
(wiosna-lato 2012)


Na okładce Hucułki z Żabiego, fot. arch. Lewkowski, 1924, własność Muzeum Etnograficznego w Krakowie.

Piotr Mitzner – wiersze z lat 2011-2012


Mirosław P. Kruk – Moja przygoda huculska

Idei przygotowania wystawy huculskiej od początku przyświecała chęć przypomnienia dorobku Stanisława Vincenza, wyjątkowego humanisty, prozaika, badacza huculskiej kultury ludowej, który – mimo złożenia jego prochów na krakowskim Salwatorze – pozostawał w Krakowie postacią nieco zapomnianą. Czterdziesta rocznica śmierci Vincenza, przypadająca na rok 2011, wydawała się odpowiednia, by uhonorować pisarza wystawą, dedykowaną jego pamięci.


Piotr Wojciechowski – Syn Kotki Tracewskiej

Ten run na Huculszczyznę odradza się od jakichś trzydziestu lat, znowu jest to kraj mityczny, najbardziej kresowy i nostalgiczny z całych Kresów Utraconych, najbardziej magnetyczny i tajemniczy. Ponowne odkrycie pisarstwa Stanisława Vincenza, krakowskie Festiwale Huculskie, pismo „Płaj”, kluby turystyczne ukierunkowane na te góry.


Wojciech Dudzik – Z mojej kolekcji widoków (4)

Siedzieliśmy z J. na ławce, popatrywałem na niego, zastanawiając się, czy widzi to samo co ja. Trochę mu zazdrościłem, że ogląda to wszystko pierwszy raz. Równocześnie czułem się szczęśliwy, że znowu mogę patrzeć z tego miejsca ku Eigerowi, Mnichowi i Pannie, bardziej zaś, że widok mnie nie zawiódł; że właściwie się nie zmienił; że mogę zatem potwierdzić swoje dawne spojrzenie, swoją pamięć, samego siebie sprzed lat. Rzadko się zdarza taka satysfakcja. Dodatkowa zaś z tego, że mogę komuś ofiarować ten widok w darze.


Łada Jurasz-Dudzik – Perepelniki

...domu, o którym piszę, nie da się zobaczyć w rzeczywistości. Przetrwał on jedynie w pamięci właścicieli, ich dzieci i wnuków, dzięki słowu pisanemu oraz zachowanym starym zdjęciom. Dwór ten stał w Perepelnikach na Podolu, w ziemi złoczowskiej, 80 kilometrów na wschód od Lwowa. Nieopodal przepływa niewielki jeszcze Seret – latem chadzano kąpać się w Serecie, który ma źródła gdzieś na okolicznych łąkach. Tyle wskazówek powinno wystarczyć, abyśmy mogli umieścić to miejsce na mapach.


Jan Andrzej Walc – Po grani

Pierwsze spotkanie autora z bohaterką reportażu miało miejsce we wrześniu 2001 roku, u stóp góry Elbrus, wśród grupy zatroskanych Czeczenek. Zaniepokojone zamachem na WTC i zapowiadanym z Kremla przykręceniem śruby na Kaukazie kobiety z ust do ust podawały sobie plotkę o Ałmasty, który podobno zginął, wszedłszy na pole minowe.
A oto relacja z rozmowy, jaką autor przeprowadził z panią Koffmann sześć lat później w jej paryskim mieszkaniu, i opowieść o jej dalszych losach.


Anna Baranowa – Kamieński – mistrz cyrkla

Gdy mamy do czynienia z artystą, który za pomocą cyrkla powołuje do życia nowe światy, przychodzi od razu na myśl piękna średniowieczna figura Boga-architekta świata, Boga-geometry, przedstawianego z cyrklem w ręku przy pracy nad doskonałością swojego dzieła. W hierarchicznym, opartym na porządku miar i liczb kosmosie średniowiecza, geometra miał zagwarantowane wysoko notowane miejsce w raju.


Henryk Waniek – Obrona Sokratesa

Oczywiście, nawet gdyby mówił ludzkim językiem, tych nauk za żadne skarby nikomu by nie przekazał. Ale przecież znałem ich zasadniczy sens. Ten mianowicie, że choć różne rzeczy o ludziach się myśli i mówi, to jednak trafiają się piękne przypadki.


Małgorzata Wittels – Dudek

Schowana w szufladzie komody lalka ma prawie 90 lat. Jest już mocno sfatygowana, ale nigdy nie należała do kategorii zabawek budzących pożądanie dziewczęcych oczu, nie miała porcelanowej cery, loków ani koronkowych sukienek. Skromna gumowa figurka murzynka z dużą głową, trzymającego w dłoniach trąbkę.


Zofia Broniek – Galicja 1914-1915

Recenzja książki Ferenca Molnàra Galicja 1914-1915. Zapiski korespondenta wojennego w przekładzie Àkosa Engelmayera.


Ogrody – ósme otwarcie

Pomysł festiwalu Otwarte Ogrody, zainicjowany przez Magdalenę Prosińską i Łukasza Willmanna, zrodził się „z chęci ratowania i promocji najcenniejszych zasobów kulturowych i naturalnych przedwojennych, mazowieckich miast-ogrodów, uzdrowisk i letnisk” (http://www.otwarteogrody.pl/). Choć przyświecająca mu idea jest od lat ta sama, kolejne edycje festiwalu przybierają coraz to nowe formy.


Zofia Broniek – Podkowa i teatr


Grażyna Zabłocka – Jej królestwo

Recenzja występu Edyty Geppert.


Odznaka honorowa

Podczas Nadzwyczajnej Sesji Rady Miasta, 14 kwietnia, przy przepełnionej sali wręczono Odznaki Honorowe „Zasłużony dla Podkowy Leśnej”. Odznaka ta została ustanowiona w 1990 roku jako forma uznania wybitnych zasług osób i instytucji dla rozwoju miasta.


Noty o autorach




Sympatyków i Przyjaciół prosimy o wsparcie pisma.
Podajemy numer konta:
Towarzystwo Przyjaciół Miasta–Ogrodu Podkowa Leśna
PKO SA 29 1240 6380 1111 0000 5114 5534
(wpłata na rzecz Magazynu)





indeks  Strona główna