Victor Fischl urodził się w 1912 roku w Hradec
Kralove. Studiował prawo i socjologię. Przed wojną był aktywnym
działaczem organizacji żydowskich. W roku 1939 wysłano go do
Londynu z poufną misją załatwienia wiz brytyjskich dla najbardziej
zagrożonych działaczy żydowskich. Misję tę spełnił, lecz po
wkroczeniu Niemców do Czechosłowacji nie miał już dokąd wracać.
Podjął pracę w emigracyjnym ministerstwie spraw zagranicznych,
gdzie należał do najbliższych współpracowników Jana Masaryka. Po
wojnie wrócił do Czechosłowacji i pracował w MSZ. Po śmierci
Masaryka zdecydował się na emigrację. O decyzji tej ostatecznie
przesądziła odmowa wydania jego Pieśni o żalu, powieści która
w 1947 roku uzyskała międzynarodową nagrodę Europejskiej
Fundacji Kultury. Po wyjeździe do Izraela w 1949 roku przyjął
nazwisko Avigdor Dagan i przez lat ponad trzydzieści pracował
w służbie dyplomatycznej. Był m.in. ambasadorem Izraela w Japonii,
Jugosławii, Norwegii i Austrii, a w latach 1961–64 również
w Polsce. Przyjaźnił się tu z Idą Kamińską i Antonim Słonimskim, którego
znał z czasów londyńskiej emigracji i którego wiersze tłumaczył.
Debiutował w 1933 roku tomikiem Wiosna. Jest autorem
wierszy, powieści, opowiadań, prac historycznych i publicystycznych
oraz przekładów z literatury obcej. Po wyjeździe z Czechosłowacji
publikował niewiele i to wyłącznie w oficynach emigracyjnych, bo
jego książki znalazły się na indeksie.
W Polsce ukazały się Opowiadania jerozolimskie w przekładzie Andrzeja Jagodzińskiego
(Świat Literacki, 1999).
(Na podstawie: „Czas leci jak jaskółka i roznieca stare gwiazdy nad
Pragą”, Koło Podkowy, 1997).
Wiersze Fischla.