Rok 2014 poruszył naszą pamięć. Myśleliśmy o powstaniach, o ludziach dzielnych, o bohaterskich żołnierzach. O wojnie, czasach przed nią i po niej, o niepokonanych i niepokornych...
Był też czas rozmyślania o nieobecnych już przyjaciołach, przyjaciołach artystach — aby poprzez zrozumienie ich twórczości, poprzez treść i formę dzieła pozostać zawsze z twórcą. Pamiętajmy o artystach…
Pod honorowym patronatem Wojewody Mazowieckiego, Prezydenta m.st. Warszawy, Burmistrza Miasta Ogrodu Podkowy Leśnej, Prezesa Związku Artystów Plastyków, zapraszał Ambasador Vinzenzo Manno wraz z żoną Elżbietą, dnia 14 czerwca 2008 roku o godz. 15.00, do Ogrodów i Galerii w Podkowie Leśnej Głównej, ul. Helenowska 7, na wystawę retrospektywną twórczości Leszka Nowosielskiego i Hanny Modrzewskiej-Nowosielskiej.
W tym dniu Galeria Ogród, dzieło życia dwojga twórców, otwarła swoje podwoje po raz ostatni. A otwierano je, by ukazać harmonijną całość: twórcę i jego warsztat — malarstwo, rzeźbę i kreacje ogrodowej przestrzeni. I tym razem dom emanował obecnością gospodarzy, podkreśloną przez dyskretną projekcję fotografii ich obojga na ścianie domu.
Anna i Leszek Nowosielscy mieszkali w Podkowie Leśnej od 1954 roku. Od 1966 roku regularnie odbywała się prezentacja nowych dzieł — ceramicznych reliefów i obrazów pana Leszka i pełnych uroku rzeźb pani Hanny.
Wystawa retrospektywna obojga artystów, która odbyła się sześć lat temu, dostarczyła wielu wrażeń estetycznych, ale i wielkiego smutku. Pamięć po artystach pozostanie jednak żywa, będziemy nadal napotykać ceramiki Leszka Nowosielskiego w Urzędzie Miejskim, przychodni, na fasadzie kościoła pw. św. Krzysztofa. Podarował je mieszkańcom miasta.
Trzy lata temu odeszła od nas Kalina Szydłowska-Pawłowicz, malarka i poetka. W czasie II wojny światowej należała do Szarych Szeregów, a potem do Armii Krajowej. Podobnie jak jej ojciec, od początku była związana z Towarzystwem Przyjaciół Miasta Ogrodu Podkowa Leśna.
Po wojnie studiowała w Krakowie pod kierunkiem Eugeniusza Eibischa, brała udział w spektaklach Tadeusza Kantora, przyjaźniła się Tadeuszem Brzozowskim i Marią Jaremą. Po ukończeniu studiów wraz z mężem i synem Jerzym powróciła do rodzinnej Podkowy.
Pochłaniało ją malarstwo krajobrazowe, a przede wszystkim bliska podkowiańska przyroda — drzewa, ptaki, kwiaty, nieustające źródło energii twórczej i poszukiwania nastroju, niepowtarzalnego klimatu. Prezentowała swoje prace na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych. Podróżowała, zwiedzała galerie i muzea Europy, wyjeżdżała do Iraku. Jej domeną było malarstwo sztalugowe, choć malowała również miniatury na drewnie i jedwabiu. Wybitna malarka, pisała także wiersze i wspomnienia.
Może spotkamy się wszyscy znowu na wystawie jej pięknego malarstwa.
Malarz i społecznik, znany nie tylko z rysunków i obrazów. Był twórcą i przez wiele lat redaktorem naczelnym kupowanego chętnie brwinowskiego pisma „U nas”.
W latach osiemdziesiątych uczestniczył w wystawach organizowanych w podkowiańskim kościele.
W roku 1964 Tadeusz ukończył Wydział Malarstwa warszawskiej ASP w pracowni prof. Michała Byliny. Piękne okolice, gdzie zamieszkał po studiach — Podkowa Leśna, potem Otrębusy — a także wakacyjne wędrówki po Polsce wywołały w nim upodobanie do rysunków o nieco nostalgicznym charakterze. Ponad wszystko lubił malować wtopioną w pejzaż architekturę, stare mury, portale, zamki, zaułki rozsianych po Polsce małych miasteczek. Możemy cieszyć się, że dwa obrazy, rozległe panoramy Podkowy Leśnej, znalazły swoje miejsce w Ośrodku Kultury. Uroda tych prac, obrazów i rysunków, często wykonywanych czarną kredką na kartonach o delikatnych, barwnych odcieniach, skłania do tego, aby oglądać je z uwagą i przyjemnością.
Tadeusz Stachowicz zmarł 4 września tego roku.
Zofia Broniek