PODKOWIAŃSKI MAGAZYN KULTURALNY, nr 46

Kronika



Podkowa Leśna


Miejski Ośrodek Kultury

9. kwietnia w odbyła się uroczysta sesja z okazji inauguracji obchodów 80-lecia miasta. Z przemówieniem wystąpił burmistrz, Andrzej Kościelny oraz Prezes Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej, prof. Jerzy Regulski.

23. kwietnia urządzono piknik wiosenny w kasynie i parku, podczas którego rozmawiano o przeszłości (Maria Iwaszkiewicz), przyszłości (burmistrz Andrzej Kościelny) i ekologicznej renowacji domu i ogrodu (architekt Dariusz Śmiechowski).

W czerwcu Towarzystwo Pieśni Dawnych „Pośrodku Żywota” dało koncert dworskich pieśni miłosnych i biesiadnych epoki renesansu.



Stawisko

10 lipca. Otwarcie wystawy dzieł znakomitej malarki Teresy Panasiuk poprzedzone koncertem utworów Chopina, Liszta i Ravela w wykonaniu Krzysztofa Staniendy.



Kościół-ogród

10 lipca kwartet Prima Vista zainaugurował IV Festiwal Muzyczny odbywający się pod patronatem Ministra Kultury i Burmistrza Miasta. Festiwal trwa do 17 września.



Wrocław

18 kwietnia. Muzeum Narodowe we Wrocławiu otwarło wystawy dzieł trzech wybitnych artystów: Jana Dobkowskiego Orgie i tańce rytualne, Janusza Eysymonta Obrazy mistyczne i Macieja Szańkowskiego Kilka pomników... Eksponowane prace zostały ofiarowane przez artystów i mecenasów sztuki do zbiorów Muzeum.


Warszawa

6 maja. W galerii Anny Napiórkowskiej na Starym Mieście wystawa akwafort Ireny Snarskiej Mój Lwów. Kanwą tych akwafort są wspomnienia 6-letniej dziewczynki w mistrzowski sposób wyrażone w trudnej technice graficznej.

24 maja. W Domu Literatury, z okazji wydania tomu wierszy Pustosz odbyło się spotkanie z Piotrem Mitznerem. Wprowadzenie – Piotr Matywiecki.

18 czerwca. Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Łazienkach Królewskich otwarło wystawę Dawni mistrzowie. Malarstwo europejskie XVII-XVIII wieku z Galerii Dąbskich Muzeum Okręgowego w Rzeszowie. Jest to część kolekcji podzielonej w 1929 roku. Drugą jej część można obejrzeć w Lwowskiej Galerii Obrazów.

13 maja – 31 lipca w Centrum Sztuki współczesnej trwała wystawa Polka. Medium, Cień, Wyobrażenie. Wystawa opowiadała o tym, kim była i jest Polka w wyobraźni i świadomości społecznej, w wizerunkach często utrwalonych przez rozmaite stereotypy. Kierownictwo naukowe nad wystawą sprawowała prof. Maria Janion.



Łowicz

17. czerwca, pod patronatem honorowym Ministra Kultury, dyrektor Muzeum w Łowiczu uroczystą sesją uświetnił jubileusz 100-lecia powstania zbiorów. Została również otwarta wystawa „Nabytki 50-lecia”.




Jubileusz Jarosława Marka Rymkiewicza

O nieuchwytnym i zmiennym bycie, jakim jest literatura, mówił Jarosław Marek Rymkiewicz 27. czerwca 2005 roku w warszawskim Traffic Clubie. Spotkanie prowadził Cezary Michalski.

Ten poeta i historyk literatury, obchodzący 13. lipca jubileusz 70-lecia, laureat Nagrody Literackiej Nike 2003 za tom wierszy Zachód słońca w Milanówku (Sic! 2002), urodził się w 1935 roku. Opublikował kilkanaście tomów poetyckich, jest autorem książek eseistycznych, w tym mickiewiczowskiego wieloksięgu Jak bajeczne żurawie (1984- 1996) oraz książki o życiu i dziełach Bolesława Leśmiana Leśmian. Encyklopedia (Sic! 2001), a także przekładów z poetów angielskich, rosyjskich i hiszpańskich. Ostatnio związany jest z wydawnictwem Sic!, gdzie oprócz wspomnianych wcześniej tytułów wydał autorski wybór wierszy Cicho ciszej. Wybrane wiersze z lat 1963- 2002 (2003) oraz esej Słowacki. Encyklopedia (2004, nominacja do Nagrody Nike 2005). Jest laureatem szeregu nagród, m.in. Nagrody Fundacji im. Kościelskich (1967). Mieszka w Milanówku.

W „Podkowiańskim Magazynie Kulturalnym” ukazały się wiersze z tomu Znak niejasny, baśń półżywa (4/23) i Zachód słońca w Milanówku (1/39), fragmenty książek Leśmian. Encyklopedia (29/30) i Słowacki. Encyklopedia (4/38). W 1999 roku (nr 1/24) magazyn opublikował rozmowę Jarosława Marka Rymkiewicza z Bohdanem Pociejem w opracowaniu Małgorzaty Bojanowskiej-Pomierny. Przypominamy jej część:

(...) Nigdy nie udało mi się skończyć w odpowiednim miejscu żadnej książki poetyckiej, każda zawsze miała jeszcze jakiś dalszy ciąg i tak było również w tym wypadku, bo ja dalej piszę wiersze, które właściwie powinny być w Znaku niejasnym. To znaczy dalej piszę wiersze o ogrodzie w Milanówku. A czy Jesienny wierszyk z roku 1992 ma coś wspólnego z jesiennymi wierszami z roku 1998? Tego nie wiem, bo tu się pojawia pytanie o tożsamość własnej osoby – czy człowiek w różnych epokach życia jest wciąż taki sam i ten sam, czy staje się coraz to kimś innym – a ja na to pytanie nie mam dobrej odpowiedzi. Nie mam wyraźnego obrazu własnego życia, raczej jest to obraz zamazany.

Lepiej zresztą, dotykając problemu tożsamości, mówić o innych niż o sobie. Czy człowiek, artysta, który w różnych epokach swojego życia robi radykalnie różne rzeczy, jest wciąż tym samym artystą, tym samym człowiekiem? Pomyśl o Strawińskim albo Bartoku albo Straussie. Można – myślę o Bartoku – w jednej epoce życia pisać patriotyczne poematy, a potem, w innej epoce, być dzikim ekspresjonistą, a potem klasykiem, prawda? A Strauss jaki był? Co łączy Tako rzecze ZaratustraAriadną na Naxos, a AriadnęCzterema ostatnimi pieśniami? To wszystko ten sam artysta, ten sam człowiek napisał? Chyba nie. A zarazem czujemy przecież, ja to czuję, że to jakiś jeden geniusz, jeden demon się objawia – wykorzystując różne możliwości sztuki, które podsuwa mu jego epoka. (...)



 <– Strona głównanbsp;Spis treści numeru