Pierwszy duszpasterz podkowiańskiego kościoła przez całe niemal życie
związany był z Warszawą. Urodził się 10 lipca 1883 roku
w stolicy i tam też uczył się. W 1901 roku wstąpił do Seminarium Duchownego,
które ukończył w 1906 roku. W swoim curriculum vitae napisał: 11 listopada
zostałem wyświęcony na kapłana przez ks. Biskupa Ruszkiewicza
i otrzymałem nominację na wikariusza parafii Służew, gdzie sprawowałem
obowiązki od dnia 18.XII.1906 r. do 13.III.1908 r., stąd bezpośrednio
przeszedłem na wikariat do parafii św. Andrzeja przy ul. Chłodnej
w Warszawie do dnia 29 IV 1909 r. tam pracując. Od tego czasu aż do
roku 1936 pełnił funkcję prefekta szkół średnich, najpierw w Tomaszowie
Rawskim, a potem w Warszawie w szkole realnej rosyjskiej Zgromadzenia
Kupców im. T. Niklewskiego, w szkole Kreczmara, w gimnazjach żeńskich
Gepperówny i Anny Wazówny oraz w gimnazjum Mikołaja Reja.
W oficjalnym życiorysie pisze też: Byłem kapelanem w "
Przytulisku" przy ul. Wilczej od dnia 26.IV.1907 do dn. 10.IV.1921
i obowiązki kapelana objąłem w Policji przy Komendzie Głównej od
15.VII.1921 do 30.IV.1936.
29 grudnia 1933 roku został mianowany rektorem kościoła w Podkowie
Leśnej. Było to niewiele ponad miesiąc od dnia poświęcenia zbudowanego
właśnie kościoła pod wezwaniem św. Krzysztofa. Kiedy kościołek
był już pod dachem, zostałem zaproszony przez członków Komitetu (Komitetu
Budowy Kościoła, przyp. MW) do odprawiania nabożeństw w niedziele
i święta i udziału w pracach Komitetu.
Pierwszą mszę świętą odprawił 1 stycznia
1934 roku. Ksiądz Kolasiński przyczynił się walnie do rozbudowy
i wyposażenia kościoła, zabiegając o fundusze na ten cel z różnych
instytucji i u osób prywatnych. Wkrótce dobudowane zostały chór,
zakrystia i w 1936 roku (13 listopada) kaplica Matki Bożej.
W pierwszym okresie, ze względu na małą liczbę wiernych i fakt, że
ksiądz mieszkał na stałe w Warszawie, msze święte odprawiane były tylko
w niedziele i święta. Wkrótce ksiądz zamieszkał we własnym domku przy ul.
Sokolej 9. Domek zbudowany został prawdopodobnie w 1937 lub 38. Później
ksiądz sprzedał go i rozpoczął budowę plebanii naprzeciw kościoła przy
ul. Żółwińskiej, dziś 1 Maja.
Ksiądz Kolasiński od początku włączył się w życie społeczne Podkowy.
Działał w Komitecie Budowy Kościoła, a także w Towarzystwie Przyjaciół Miasta-
Ogrodu Podkowa Leśna, w którym w latach 1934- 35 pełnił funkcję
prezesa. W wolnych chwilach zajmował się malarstwem.
Podczas okupacji pomagał potrzebującym, ukrywał Żydów,
włączył się w działalność ruchu oporu. O tej jego działalności
wiemy niewiele, prawdopodobnie pełnił rolę opiekuna duchowego
oddziału "Alaska" i spowiednika, a także pomagał w koordynacji
różnych zadań.
Przechowywał broń, pomagał ukryć się zagrożonym aresztowaniem akowcom.
Po upadku Powstania Warszawskiego współpracował z działającym na
terenie Podkowy Komitetem Pomocy dla Rannych Powstańców. Był już
wówczas chory i miał trudności z wypełnianiem swoich zadań, bo liczba
mieszkańców Podkowy wzrosła dziesięciokrotnie.
Od 1 czerwca 1945 r. pełnił funkcję rektora filii parafii Brwinów
w Podkowie Leśnej. Za zasługi otrzymał 11 sierpnia 1945 roku tytuł
kanonika. 5 listopada 1945 roku ksiądz Kolasiński poświęcił nowy cmentarz
w Podkowie, na pagórku wśród łąk, za miastem.
Ksiądz Bronisław Kolasiński
zmarł 27 października w Podkowie
i został pochowany na własne życzenie w krypcie kaplicy Matki Bożej.
Na tablicy wmurowanej w ścianę kaplicy widnieje następujący napis:
Ksiądz Bronisław Kolasiński proboszcz parafii w Podkowie Leśnej,
wierny sługa Boży, opiekun nieszczęśliwych.
Imieniem pierwszego duszpasterza Podkowy Leśnej nazywano skwer przy
figurce Matki Bożej - kamieniu węgielnym miasta.
Małgorzata Wittels